REYKJAVIK 2011 

Een lange bruto reis van 10 uur bracht ons naar IJsland. Eenmaal uit het vliegtuig gingen we (voor de verandering) niet direct de kroeg in, maar relaxen in The Blue Lagoon, een wit mineralen Psoriasis bad waar de plas van Johan niet zichtbaar werd en de haai-imitatie van Ramon het heel goed deed. Het eerste culinaire hoogstandje betrof een echte IJslandse cheeseburger-zonder-kaas. Daarna richting hotel en een afzakkertje in de desolate Sportsbar (een 3 - zie onder - was nog best veel als cijfer) en dat was tactisch sterk gekozen, want het kon vrijdag alleen maar beter. Jan B. haakte overigens af in verband met medische perikelen rond zijn vader.

Op vrijdag werden met veel te grote en dus te dure auto's IJsland's hoogtepunten verkend. Hans en Marcel probeerden Johan met '12 O'clock' op de weg te houden en Jan W. probeerde al rijdend foto's te maken ondanks het rijgedrag van Sietse. Ook het drinken van een blikje cola door Jan werd bruut verstoord door een remactie van chauffeur Sietse. Tsja, de Sietse humor kostte Jan ditmaal bijna twee voortanden. Bijna vanzelfsprekend moet dan Sietse zijn beroemde quote 'Ik dacht even niet na' van stal halen, maar dit keer bleef hij achterwege. Gelukkig geen blijvende schade. De Japanse toeristen op IJsland hebben na de aftelactie van Ramon prachtige foto's van een niet-spuitende-geiser. Het avondeten was wederom een culinair hoogstandje: (aangebrande) pizza. Gelukkig was het uitgaansleven verrassend levendig. Om 05.00 uur rolden we het hotel in met een ietwat aangeschoten Jan (die op autistische wijze nog een eigen taxi probeerde te regelen) klem tussen de liftdeuren.

Zaterdag ging de reis rond het middaguur richting de haven voor wat het hoogtepunt had moeten zijn: Whale Watching. Het voldeed niet aan de verwachtingen en werd al snel omgedoopt tot Whale Waiting. De snel opgetrommelde dolfijnen maakten wel het nodige goed. Onze grote leider had tijdens zijn eigen winkel-uurtje (de rest zat in de Ierse Pub aan een Rad van Fortuin te draaien) een lokaal eettentje ontdekt en daar moest de groep heen voor het derde culinaire hoogtepunt: het was wederom een heerlijke pizza met louter lokale (...) ingrediënten. Zaterdagavond splitste de groep zich in groep I (5 uur slaap) en groep II (2 uur slaap). Om half vijf ging de wekker en vertrok de groep breed lachend naar het vliegveld. Hier moest Johan, met een Sietseriaanse gezichtsuitdrukking, de incheckbalie medewerker nog even laten weten wat klantvriendelijkheid is: "Please smile, we are the customers"'!

De terugvlucht was er eentje in ijzige stilte. Op naar de volgende! Misschien kan Jan B. in 2012 wel weer in elk geval één van de drie evenementen bijwonen en is Klaas er geestelijk dan ook weer helemaal bij....