Krakau 2017

Krakau 2017

Omdat Klaas in de organisatie zat, en we van Jan W. weinig inbreng of tegenspraak verwachtten, zat Polen er als bestemming van meet af dik in. Het werd Krakau. Tot het laatste moment bleef spannend of Auschwitz onderdeel zou zijn van het programma,maar een dergelijke serieuze format-change bleek er toch niet in te zitten. Qua oorlog hielden we het bij Schindler’s Factory en een rondtour door de joodse wijk. Dat laatste onder leiding van een gids vol passie, de beste die we ooit hadden. Seriously.

Gidsen hadden we veel meer, deze keer. In de beroemde zoutmijnen met een hoog Efteling gehalte hadden we een gids met standaardrepertoire (‘Don’t drink the yellow snow’), de stadswandeling ging onder leiding van een serieuze dame die helaas niet aanvoelde dat we de extra tomberoute na 16.000 voetstappen op zaterdag helemaal niet meer wilden (‘Wat een grafstemming’). Gelopen hebben we meer dan genoeg in Krakau, ondanks de ook hier alleszins betaalbare taxi’s en touristentreintjes.

Culinair was Krakau uitstekend, al deden de vegetarische pizza’s op donderdag nog wel enige wenkbrauwen fronsen. In restaurant Zalewajka aten we uitstekende Poolse gerechten als Maczanka en Pierogie. Minder was de lasagne op vliegveld Krakau en het nachtelijke broodje ondefinieerbaar vlees. Door Eddie overigens geweigerd (‘Heb ik niet besteld!’).

Het onderkomen was op kruipafstand van het centrum, maar het stonk er bij vlagen wel en de ventilatie was niet geweldig. Gelukkig was voorzien in een extra ventilator, maar die werd al snel gericht op Jan W. die toch steeds meer heeft van Hans Klok dan ooit gedacht.

En dan het nachtleven. Tsja. Hoogst vervelend waren de vele proppers voor de stripclubs (‘We have 27 women and a jacuzzi’), die je desnoods bij de ballen pakten. Voor oplichters waren we gewaarschuwd, maar dat nam niet weg dat Jan B toch een ultieme reddingsactie moest verrichten om te voorkomen dat er 278 zloty’s afgerekend zouden moeten worden voor een glas ice-tea. In de Hush Live zagen we top-act Top Girls, die er wel appetijtelijk uitzagen, maar helaas niet om aan te horen waren. In Klub Pod Jaszczurami was het alleen maar leuk vanwege een paar Noorse ijsberen en in Coco waren vooral de serveersters de moeite van het bestuderen waard. Kortom, het nachtleven kon beter. Hetgeen natuurlijk geen reden is om op tijd te gaan slapen.

Eddie stelde een smartphone-loos weekend voor, maar dat lukt toch echt niet iedereen. Al is het ook wel eens nog erger geweest. En wat verder opviel:

Jan B bekent dat hij lamzakken geen ruk aan vindt, maar ook dat hij ooit is gezakt voor zijn straaljagerpiloot-keuring omdat men bang was dat hij instructies zou vergeten. Eerherstel voor de dienstplichttesten uit de vorige eeuw!

Sietse lijkt door zijn hoge jukbeenderen op een Pool (maar het kunnen ook andere karakteristieke kenmerken zijn geweest)

Jan W inspireert Ramon tot de ontwikkeling van een Puge-app (maar Marcel ziet wel wat praktische bezwaren)

Ramon noemt een touriste in het restaurant ‘domme kut’ (en dat was het ook)

Marcel verliest zijn reputatie als nutteloze weetjes-weter (de Groningen-voetballer Zygmunt blijkt Zygmantovitsj en Liam Neeson was niet Obi-wan-kenobi), maar herstelt enigszins de schade met de Honda Prelude van Bassie en Adriaan.

De bewust hoesjesloze (show-off!) nieuwe Iphone van leggard Johan verkent meermalen het Poolse asfalt

Hans draagt in Polen slechts (mint)groene kleding en dronk slechts (munt)thee (en vormde daardoor met Eddie The Minties, hoewel die laatste geen idee heeft dat ie groen droeg )

Klaas zou in zijn element moeten zijn als reisleider in zijn tweede vaderland Polen, maar dat komt er toch niet helemaal uit. Als gids spreekt hij dan ook nog teleurstellend weinig Pools…