AMSTERDAM 2008 

Klaas en Marcel plannen een pre-oriënterend weekend, huren vervolgens een zeilboot in oktober en hebben vervolgens onvoorstelbaar veel mazzel met het weer. Jan B. meldt zich af wegens koorts en om de buurman te verhuizen. Of zoiets. Vanuit Hoorn wordt met een luxejacht uitgevaren naar Amsterdam, hoewel menigeen nog vreest dat het einddoel Urk is:
Vliegen in Urk de meeuwen hoog,
Dan staan de jongemannen ‘s avonds droog,
Vliegen in Urk de meeuwen laag,
Weinig succes bij de dames vandaag,
Zijn de meeuwen uit Urk verdwenen,
Sluiten de vrouwen wekenlang de benen.

Schipper Alex constateert al snel dat het decadente zeilen wel aan deze groep is besteed. Na een minuut of vijf geeft Ramon het stuur weer over aan de automatische piloot en ook de rest van de groep raakt daarna gedurende het gehele weekend het stuur niet meer aan. De vrijdagavond in Hoorn kan - behoudens het uitstekende diner (met een wat vroeg piekende Sietse) - snel worden vergeten. Jan W. schat dat op voorhand goed in en sluit pas bij het ontbijt aan.

De zaterdag verloopt in uitstekende sfeer met goede en diepgaande discussies over een nieuw op te zetten leergang ‘De goedgelovigheid van een vrouw gaat ten onder aan de hebzucht van mannen’, zowaar wat economiediscussies (Fortis!) en uiteraard een hoop onzin ('krrrrrrrrrrt ijsberg ijsberg krrrrrrrrrrt'). Eenmaal aangelegd in Amsterdam doden we de verloren uurtjes richting stappen met een traditioneel potje Koehandel, onwetend van het feit dat op dat moment naast ons een Schotse tourist van de boot zou vallen en verdrinken. Taxi's brengen ons naar het Leidseplein, alwaar Ramon snel kiest voor het Cooldown Café, en dat blijkt een schot in de roos. Jan W., onvrijwillig aangewezen als ober omdat hij te laat was, sluit direct vriendschap met een (interne) propper[1].

Mede daardoor (?) wordt het een prima avondje. Ramon wil graag met Arthur Numan op de foto ('Hee Ray!!! Geen probleem ik wacht wel effe!!') maar fotograaf Marcel weigert de foto te nemen (‘Heb ik al’). Jan W. bestelt om onbegrijpelijke redenen ook om vijf uur en half zes nog rondjes wodka-jus, waarvan er vermoedelijk acht direct worden weggezet. Het is gelukkig Jan zelf die hiervoor op zondagmorgen de hoogste tol lijkt te betalen. Hans investeert veel tijd in vriendje Klaas, maar kan de schijn van eigenbelang toch niet helemaal wegnemen. En de rest doet zijn ding, als altijd. Hoewel menigeen niet nuchter meer is (‘toeter als een garnaal’), staat iedereen toch zonder al te veel problemen op. De boot is dan overigens al halverwege Muiden. Daar leggen we nog even onnodig aan, om vervolgens met een heerlijk zonnetje en een zeer geringe wind terug te zeilen naar Hoorn. Kortom: een top pre-oriënterend weekend.