2010: De Markiezen

Het gebruikelijke concept in 2010, waarbij de variatie ditmaal wordt gevonden in nieuwe pakken, uitgezocht en geregeld door Klaas. Hoewel onduidelijk blijft wat we nu precies zijn (soldaat, piraat of markies), worden de pakken met entousiasme begroet. Jammer alleen van de niet zo goed passende hoeden. De door Hans & Eddie enigszins overdadig bestelde gadgets, confetti en zonnebrillen doen het echter prima. Oosterhout blijkt weer een prima uitvalsbasis, als je de taxi maar goed regelt. We wachten lang in de kou, ditmaal bij vertrek. En bij de ingang van Polly. En op Sietse als we weer terug willen. In de tussentijd is Polly als vanouds, maar de avond ontbeert iets extra's. Een zeven-plus derhalve.

Op zaterdag een kleine changé: Marcel en Jan verlaten het kamp en Klaas en Hans nemen de bedden over. Een kaartje, een dutje en veel pizza (zonder vis) breken de dag en na veel hilariteit over Ria Visser, Mart Smeets (‘……… weet je nog Ria ……’) en Bart Veldkamp in Vancouver brengt dezelfde, op fooien beluste chauffeur ons naar Breda (‘Hé Hans Kasanz, jij ook mee?’). Wederom een stroeve start en vrijwel dezelfde vechtpartij als vorig jaar. We brengen Ramon onder hypnose (‘Je heet Pablo, staat in het middelpunt van de belangstellingen en straalt vrolijkheid uit - knip'). Die had dus wel een leuke avond, de rest geeft de avond een klein zesje. Rond half vijf proberen een stel veertig-plussers sprintend als eerste bij de taxi te zijn, want de laatste moest in de kofferbak. In Oosterhout pikken we de krappe overwinning van Sven’s enige goud nog even mee en vallen vervolgens in een diepe, maar vanzelfsprekend korte slaap.