De voorbereidingen waren als vanouds (op donderdagavond stonden nog 3 man in diverse winkels zicht te oriënteren op tuinlaarzen, paardrijlaarzen, scheenbeschermers en stropdassen), een aantal afzeggingen ook. De formule was wel anders, huisvesting in een hotel in het centrum met ontbijt (dat laatste alleen op de factuur overigens, want 10.00 uur was te vroeg zaterdagochtend). Een mislukte oriëntatie op seventies pakken resulteerde uiteindelijk in een kwalitatief prachtige outfit met Oostblokachtige accenten. De één noemde het 'sexy en stoer', de ander zag er meer een 'homo paardrijdclub' in. De opmerking 'wij zijn van de administratie' deed het imago in iedere geval geen goed, maar dat deerde Maja de Bij geenszins. Na 15 jaar te zijn weggestopt op menig vakantiepark was het een openbaring hoe het er werkelijk aan toe gaat op zaterdag overdag. Wij waren de enige niet verkleed in de kroeg en vielen dus al gauw door de mand, maar prietpraat genoeg. De zaterdagavond voorspelde niet veel goeds. Met veel tijdrekken op onze televisiekamer (....), de documentaire van Jan Mulder was best leuk, en de opmerking ''ik zie er als een berg tegenop'' werden de stoute laarzen weer aangedaan. Het werd een zeer aangename kroegentocht. Zelf hadden we het thema ''vreemde snuiteravond'' verzonnen en die kwamen we dan ook veel tegen. Onderweg wat manschappen een medaille opgespeld, een bewusteloze carnavalsvierder (die nota bene bovenop onze mooie laarzen viel!) de kroeg uitgesleept en nog een leuke anekdote. In een klein stamkroegje op de heuvel hadden veel gasten plastic glazen en een paar gasten glazen van glas. Op de vraag waarom zij glas had zei ze ''dat hebben alle stamgasten''. Toen dezelfde vraag aan de barman werd gesteld verwachte je hetzelfde antwoord, maar niets was minder waar ''zij heeft een glas, omdat ze dikke tieten heeft''. Gelukkig kon ze er zelf ook om lachen ....................