Een jaar vol afhakers. Marcel en Johan maken de keuze voor gezin in plaats van vrienden. Eerstgenoemde schuift overigens nog wel aan bij het begin van een nieuwe traditie: de gezamenlijke lunch op vrijdagmiddag in restaurant St. Petrus te Hilvarenbeek. Hans’ identiteitscrisis vindt hier zijn oorsprong en Ramon neigt naar kroketten, omdat ‘de menukaart van St. Petrus al drie keer per dag in Parijs wordt genuttigd’. Eddie ziet in Marcel de nieuwe Walter Grönloo die op zijn beurt zenuwachtig de lunch uitzit vanwege een ‘afspraak’ in Maarssen. 

De berenpakken worden ’s avonds door de meesten geprolongeerd en aangevuld met Hawaï rokken om een Balou de Beer imago te realiseren. Helaas waren de rokken te klein of de buiken te groot en ‘hinderlijk’ bij menige plaspauze. Jan W. heeft geen berenpak en probeert een slap aftreksel van een Kung Fu pak. Naar eigen zeggen, de volgende dag, niet voor herhaling vatbaar. Ramon verzoop net niet in het konijnenpak van Marcel en Jan B. stuiterde als vanouds door Polly na een zwak half uurtje. 

Voor de zaterdag veel verwachte, maar ook enkele onverwachte afvallers. Klaas geeft de voorkeur aan kindercarnaval (?) en Hans wordt in recordtempo ziek. Eddie & Sietse hijsen zich na een iets te snelle gyros nogmaals in de berenpakken en hebben een verrassend leuke avond met zebra’s en andere dierentuinbewoners. Verder is de receptie strontflauw van al  die auto’s om het huisje en schakelt de kampwacht in. 

Enkele hoogtepunten: Jan B. droomt dat Sietse haarimplantaten krijgt, Hans strandt in het zicht van de haven door iets te lange rij en Eddie beleeft een persoonlijk hoogtepunt: 'ben jij een Zebra?'  Da's weer eens wat anders dan 'ben jij Klaas?'.    

De herenlunch

Jan W. voor en...

Jan W. na. Tsja, wellicht dat die föhn toch zijn nut heeft...