Karlsruhe. Niet iedereen was direct enthousiast over de keuze van organisatieduo Eddie & Klaas. Met de trein nog wel. Vanwege de oranjeloze kwartfinale van het EK verzamelden we al op donderdag in Utrecht, waar het uitgaan niets voorstelde op een potje pim-pam-pet na en de nachtrust voor menigeen te wensen overliet. Zoals gezegd bracht de trein ons op vrijdag naar Karlsruhe, waar het hotel tegenover het station een pluspuntje was. Jammer van de filmopnamen aldaar, toch een storend element. Na vierenhalf uur trein, opgeleukt door Eddie met een digitale fotolijst, werd er vrijdagmiddag direct nog maar een uur treinen aan vastgeplakt voor een gezellige wijnproeverij, inclusief diner. Johan stal de show hier met zijn eigenwijze houding inzake verticaal dan wel horizontaal groeiende wortels.

Karlsruhe by night bleek zo verkeerd nog niet. De Duitsers verkeerden immers in een overwinningsroes (winst op Griekenland). Eddie tikte voor Marcel een Duitse aanvoerdersband op de kop, Jan B. schommelde als vanouds op de dansvloer op – deze keer - Sean Paul’s Get Busy, er werd gedronken en gelachen. Op de wandeling naar huis liet Jan W. nog weer eens zien dat er met zijn richtingsgevoel echt van alles mis is (rechtsaf!), maar gelukkig was er gids Marcel (hier links).

Op zaterdag was hiken het plan. Met de huurauto naar Baden-Baden voor een uitgepijlde wandelroute van tien kilometer, alwaar zich de groep splitste in een kopgroep en een achterhoede. Mooi was het er wel, zowaar vossen gezien (de kopgroep dan) en toch weer een paar calorietjes kwijt. Jonge mensen zag je er niet, in het bejaardenparadijs Baden-Baden. Een wedstrijdje ‘wie-ziet-het-eerst-een-vrouw-van-onder-de-dertig’ eindigde in nul-nul. Het terugbrengen van de auto had veel voeten in aarde. Klaas bleek überhaupt niet te kunnen autorijden, het verhuurbedrijf lag toch niet zo heel erg in het centrum en de door Jan W. geregelde taxichauffeur bleek niet geregeld. Niettemin eindigden we in het centrum, voor stapavond nummer twee. Traditioneel minder dan de eerste. Zo ook nu. Memorabel is alleen de nachtelijke ziekenhuistrip van Jan W., na een valpartij in het bad. De hoofdwond bleek, eenmaal nuchter, een hoofdwondje.  

De terugreis, business class in de HSL, werd opgevrolijkt door een irritante treinhomo ('Rob de machinist krijgt een knuffeltje'). Om daarover in stilte te kunnen zeiken, bleek Whatsapp een prima medium. De groep splitste zich in Arnhem, waarmee een einde kwam aan toch weer een prima guysweekend. Een 7+.