Een lange bruto reis van 10 uur bracht ons naar IJsland. Eenmaal uit het vliegtuig voor de verandering niet direct de kroeg in, maar relaxen in top-event The Blue Lagoon, een wit mineralen Psoriasis bad waar de plas van Johan niet zichtbaar werd en de haai imitatie van Ramon het goed deed. Het eerste culinaire hoogstandje betrof een echte IJslandse cheeseburger-zonder-kaas en een afzakkertje in de desolate Sportsbar (een 3 - zie onder - was nog best veel als cijfer) en dat was tactisch sterk gekozen, want het kon vrijdag alleen maar beter. Jan B. haakte overigens af in verband met medische perikelen rond zijn vader.

 

Op vrijdag met inderdaad veel te grote en dus te dure auto's IJsland's hoogtepunten verkend. Hans en Marcel probeerden Johan met '12 O'clock' op de weg te houden en Jan probeerde al rijdend foto's te maken ondanks het elandproof rijgedrag van Sietse. Ook het drinken van een blikje cola door Jan werd bruut verstoord door een remactie van chauffeur Sietse. Tja, de Sietse humor kostte Jan ditmaal bijna twee voortanden. 'Ik dacht even niet na' hebben we desondanks (nog) niet gehoord. Het spelletje 'Steentje gooien in de vulkaan' werd gewonnen door Eddie en ook de Japanse toeristen hebben na de aftelactie van Ramon prachtige foto's van een niet-spuitende-geiser. Het avondeten was IJslandse (aangebrande) pizza, maar gelukkig was het uitgaansleven verrassend levendig. Om 05.00 uur rolden we het hotel in met een ietwat aangeschoten Jan (die op autistische wijze een eigen taxi probeerde te regelen) klem tussen de liftdeuren.

 

Zaterdag was ontbijten en daarna twee uur extra rust. Om 12.00 richting Whale Watching. Dit werd al snel Whale Waiting. De snel opgetrommelde dolfijnen maakten veel goed, hoewel die ene dolfijn wel erg veel leek op de man die ook de kaartjes verkochte. Onze grote leider had tijdens zijn eigen winkel-uurtje (de rest zat in de Ierse Pub aan een Rad van Fortuin te draaien: prijs 8 bier!!) een lokaal eettentje ontdekt en daar moest de groep heen: het was wederom een heerlijke pizza met lokale ingrediënten (...). Zaterdagavond splitste de groep zich in groep I (5 uur slaap) en groep II (2 uur slaap). Om 04.30 uur ging de wekker en vertrok de groepbreed lachend naar het vliegveld. Hier moest Johan, met een Sietseriaanse gezichtsuitdrukking, de incheckbalie medewerker nog even laten weten wat klantvriendelijkheid is: "Please smile, we are the customers"'!

 

De terugvlucht was er eentje in ijzige stilte. Op naar de volgende! Misschien kan Jan B. in 2012 wel weer in elk geval één van de drie evenementen bijwonen en is Klaas er geestelijk dan ook weer helemaal bij....

 

Of, korter samengevat: