Waarom de organisatie voor Wageningen (the city that never sleeps) kiest blijft onduidelijk. Een reden zou kunnen zijn om Sietse in de heuvelachtige omgeving wat meer respect voor de MTB-ers in de groep bij te brengen. Dat lukt buitengewoon, Sietse eindigt het tochtje lopend en uitgeteld op het terras (‘ twee icetea’)….

Het hotel waar wordt verzameld licht op een prachtige plek (‘mooi panorama’) en het terrasbiertje smaakt dan ook prima. Het eten (aangeboden door Klaas) is acceptabel en de aankondiging van de bestemming valt in redelijk goede aarde.

Wageningen op vrijdagavond is echter geen doorslaand succes (oh wonder), de sluitingstijd wordt de helft van de groep bijna fataal en uiteindelijk wordt de nacht tot vieren in een op zich niet zo bijzondere kroeg met op zich niet zulke bijzondere mensen doorgebracht. De spanning zit op het einde, als een lokale schone (?) plus chaperonne uit Guinee ons een afterparty in het vooruitzicht stelt. Die na een half uurtje wandelen ook dicht blijkt, ondanks aandringen van Jan B.

Hartstikke leuk allemaal. Volgende keer geen Wageningen vermoedelijk.

Sietse komt niet zo okselfris meer aan op de Berg